Μελετώντας τα άρθρα των Veletsianos & Houlden (2019) και Weller et al. (2018), παρατηρούμε ότι η κεντρική τους θεματολογία περιστρέφεται γύρω από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και την ανοιχτή μάθηση, αν και κάθε άρθρο εξετάζει το θέμα από διαφορετική οπτική γωνία. Το πρώτο άρθρο πραγματεύεται την έννοια της ευελιξίας στη εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσα από μια ιστορική διαδρομή 40 ετών. Εστιάζει στο ότι η εκπαίδευση μπορεί να γίνει οπουδήποτε και οποτεδήποτε καθώς και στη σημασία που έχει η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στη μάθηση. Εντοπίζει, επίσης, περιορισμούς, όπως οι τεχνολογικές ανισότητες και προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης. Το δεύτερο άρθρο περιγράφει την ανάλυση της ιστορικής ανάπτυξης και των σύγχρονων εξελίξεων στον τομέα της ανοιχτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Επιπλέον, εξετάζεται η σχέση αυτού του τύπου εκπαίδευσης με τη δια βίου μάθηση, καθώς και ο ρόλος της συνεργασίας στις μαθησιακές κοινότητες.
Κοινά σημεία
Τα κοινά σημεία είναι ότι και τα δυο άρθρα ασχολούνται με κάποιο τρόπο με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Και στις δυο η ευελιξία προβάλλεται ως βασικό πλεονέκτημα για την πρόσβαση στην εκπαίδευση και τονίζεται η σημασία της τεχνολογίας στην εξέλιξη της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Επιπλέον, εστιάζουν στην πρόσβαση και την ισότητα, τονίζουν τη σημασία της ανοιχτής εκπαίδευσης για την προώθηση ίσων ευκαιριών, ειδικά για ευάλωτους πληθυσμούς. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο είναι ότι και οι δύο μελέτες επισημαίνουν τη συνεχή αύξηση της σημασίας που αποδίδεται στην εξατομικευμένη μάθηση και στη διαμόρφωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ώστε να ανταποκρίνονται στις μοναδικές ανάγκες κάθε μαθητή.
Αποκλίσεις
Οι Veletsianou και Houlten (2019) εστιάζουν σε μια ποιοτική και εννοιολογική ανάλυση ενώ οι Weller et al. χρησιμοποιούν ποσοτική μεθοδολογία προσφέροντας μια οπτική αναπαράσταση των δεδομένων. Ενώ και τα δύο άρθρα αναγνωρίζουν τη σημασία της ευελιξίας, η έμφαση διαφοροποιείται στα επιμέρους ζητήματα. Στο πρώτο άρθρο οι συγγραφείς αναλύουν την ευελιξία ως μια δυναμική διαδικασία που δεν είναι μόνο τεχνική ή οργανωτική αλλά και παιδαγωγική, υπογραμμίζοντας τον ρόλο των εκπαιδευτών που πρέπει να αναλάβουν νέους ρόλους ως καθοδηγητές και μέντορες. Εδώ, η ευελιξία δεν αφορά μόνο την πρόσβαση και τον χρόνο αλλά και την προσαρμογή της διδασκαλίας στις ανάγκες των μαθητών. Αντίθετα στο δεύτερο άρθρο των Weller et al, οι συγγραφείς επικεντρώνονται στην ιστορική προέλευση και την εξέλιξη της ανοιχτής εκπαίδευσης προσδιορίζοντας τις συνδέσεις ή τις απουσίες αυτών μεταξύ των θεματικών υποτομέων.
Συμπεράσματα
Η προσεκτική μελέτη και των δύο ερευνών αποκαλύπτει ότι συμβάλλουν ουσιαστικά στην κατανόηση της εξέλιξης και των προκλήσεων της εξ αποστάσεως και ανοιχτής εκπαίδευσης. Παρ’ όλα αυτά, η έρευνα των Veletsianos και Houlden (2019) ξεχωρίζει για τη σε βάθος ανάλυση της ευέλικτης μάθησης, ενώ η μελέτη των Weller et al. (2018) προσφέρει μια πιο συνολική εικόνα του πεδίου της ανοιχτής εκπαίδευσης.
Προτεινόμενο άρθρο για μελέτη
Ένα ενδιαφέρον άρθρο προς μελέτη είναι το “Pressure on the system: increasing flexible learning through distance education”. Πραγματεύεται: τη στροφή προς την εξ αποστάσεως εκπαίδευση λόγω της πανδημίας που οδήγησε σε αυξημένη ζήτηση για ευέλικτες μαθησιακές επιλογές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καθώς τα εκπαιδευτικά ιδρύματα προωθούν στρατηγικές για την ενίσχυση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, αναδεικνύεται η ανάγκη κατανόησης των επιπτώσεών της. Οι ευέλικτες επιλογές περιλαμβάνουν από παιδαγωγικές προσεγγίσεις σε επίπεδο μαθημάτων έως συνολικές επιλογές προγραμμάτων, που δίνουν στους φοιτητές μεγαλύτερη ελευθερία για το πότε, πού και πώς μαθαίνουν.
Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ:
Lockee, B. B., & Clark-Stallkamp, R. (2022). Pressure on the system: increasing flexible learning through distance education. Distance Education, 43(2), 342–348. https://doi.org/10.1080/01587919.2022.2064829